پلی اورتان ها از یک واکنش شیمیایی بین دی ایزوسیانات ها و یک پلیول تولید می‌شوند و زمانی که این واکنش رخ می‌دهد ماده‌ای ساخته می شود که بسیار متنوع و گوناگون می باشد و علاوه بر آن می‌تواند از خواص بسیار متنوعی نیز برخوردار باشد همانند قابلیت ارتجاعی، انعطاف پذیری و سختی که این موضوع نیز با توجه به مواد انتخابی و ترکیب شده در طی واکنش متفاوت خواهد بود.

پلی اورتان ها از صد ها مصرف و کاربرد متفاوت برخوردارند و تنوع این ماده در حدی است که می تواند در هر جایی از عایق سازی سقف تا تخته های موج سواری مشاهده شود. صنعت به طور کلی به دنبال یافتن راه‌های جدیدی است تا بتواند از این ماده استفاده کند و این موضوع نیز ناشی از مصارف بسیار متعدد پلیمر یاد شده می باشد.

طول عمر محصولات پلی اورتانی به محصول مورد نظر و نوع کاربری بستگی دارد و در شرایط معمولی و با در نظرگیری احتمال فرسایش نرمال می‌توان طول عمر آنها را برای عایق سازی ساختمان ها بیش از ۵۰ سال، برای یخچال ها بیش از ۲۵ سال و برای سپر خودرو بیش از ۲۰ سال در نظر گرفت. خود مواد پلی اورتانی نسبت به محصولاتی که از آنها ساخته می‌شوند طول عمر بیشتری دارند.

به طور کلی می توان پلی اورتان ها را در حوزه دمایی منفی ۶۲ تا ۹۳ درجه سانتیگراد و یا منفی ۸۰ تا ۲۰۰ درجه فارنهایت استفاده کرد و فرمولاسیون های ویژه ای از آن می توانند عملکرد پلی اورتان ها را افزایش داده و امکان قرارگیری آنها در معرض دمایی برابر با ۱۵۰ درجه سانتیگراد یا ۳۰۰ درجه فارنهایت را فراهم سازند.

اورتان‌ها بر اساس خواص فیزیکی‌ای که دارد میتواند دست کم در ۲۰ دسته رتبه بندی می‌شوند. رایج ترین آن سختی است. سایر موارد که قابل چشم پوشی نیستند عبارتند از: مقاومت در برابر سایش، فشرده سازی، مقاومت کششی، مقاومت در برابر پارگی و غیره.